من طرف محمد سعيد الإثنين ديسمبر 27, 2010 10:42 pm
مش ممكن انسى عنيها وهيه بتقولى متمشيش
كنت بصيف فى احد المصايف فى الأسكندريه من سنتين وبصيت لقيت
فتاة جميله فنظرت اليها فوجدها تنظر الى ابتسمت فابتسمت
ولكنها لاتتكلم طلبت منها ان تاتى لنتعرف ولكن لا توجد اجابه
ان عاوز اتعرف مبتقمش هيه بتبص وبس
فجه ابن خالتى وقالى يلا نمشى فقلتلها انا ماشى هشوفك تانى ازاى
ملقتش بردة رد
فقمت والحزن بيملا عنية وبصيت لها وقلتلها انا ماشى حسيت ان عنيها بتقولى استنه
لكن مكنش ينفع قومت ومشيت وان على السلام قلت ابص نظرة وداع
لقيتها قامت وجايه نحيتى وبتشاور بأديها وبتقول استنه انا جايه
بس للأسف
لقيت ابوها بيجرى وهو بيصرخ وكل اهلها وراه
وابوها عمال يقول احمدك يارب بنتى مشيت احمدك يارب فى اللحظة دى
نزلت دموعى وقلت معقول الكلام
مشيت انا بس صورتها فى عنيه
مش ممكن انسى نظرة عنيها مش ممكن انسى الأبتسامه حتى لو انا مش هلاقيها
ودى بعتبرها من أجمل ذكرياتى